Locuras, miniaturas, envolturas, souvenirs y desastres varios.
retorno adolescente
No sabría decirte por qué pasó ni como
poco a poco
los pájaros anidaron
y ya no pude dormir más
y tú estabas por todo
aún sin quererlo
estabas por todo
como en las canciones de Cure
que te quería sin saberlo
y sólo con mirarte
A partir de entonces mi vida
reducida a tu existencia.
10 Comments:
es un retorno entrañable, en todo caso
no es verdad que boys dont cry, pero bueno eso dicen
besitos
Cada cierto tiempo es bueno hacerlo.
Lo del retorno adolescente.
Rejuvenece el alma.
Un peto.
una existencia reducida a otra existencia es peligroso cuando esa fuerza se apaga, pero mientras dura parece eterno...
Una, que pierde la cabeza y se vuelve dramática.. pero ni caso, oye, puro superlativo :)
gracias a toss!
besosonrisa
Sigue con este blog, Chica Indie, no lo abandones. Es de lo mejor que he leído, y he leído bastante...
Besos, nos vemos este sábado.
Guille
Esta bien pasearse una temporada por esas sensaciones siempre y cuando no se pierda la vista de la realidad... Te envidio ;-)
nada, solo que me tomo un descanso indefinido.
Els retorns adolescents sempre estan bé, però ves amb compte amb això de reduir l'existència a algú (inclús si ets tu mateixa)!!
ptns, i benretrobada
Qué mona! yo soy igual..
saludos
Publicar un comentario
<< Home